Mroczny... Wyjeżdża na światło dzienne!
: 07 sie 2010, 16:54
A więc (no i co, że się tak nie zaczyna?) nadszedł czas aby z mrocznych, garażowych otchłani wyłonił się dawny "Blady" trup, po reanimacjach wyrwany z objęć Hadesu, przywrócony do życia i przemianowany na... "MROCZNY" 
Moja historia z nim zaczęła się 6 marca 2009r, gdy zauważyłem go w dziale "sprzedam" w wątku:
http://scirocco.pl/phpBB3/viewtopic.php?f=14&t=36163
Ów wątek przedstawiłem kumplowi (evil
) jako ciekawostkę, natomiast jego reakcja mnie zaskoczyła: "jedziemy po to!". No i pojechaliśmy do KLIwlandu czyli do Limanowej niedaleko Nowego Sącza, swoją drogą fajna górzysta kraina z kościołami co 2km
Przyjechaliśmy. Stan blacharki nie był najlepszy, nie był dobry, nie był nawet średni, silnik nie chodził, brak było rozdzielacza paliwa, klocki mocno zapieczone, sporawe wgniecenie lewego tylnego błotnika tuż za szybą. Ale środek całkiem przyzwoity, silnik nie umoczony, brak agrotuningu, części w przyzwoitym stanie, brak śladów poważnej kraksy - wszystko to sprawiło że się mocno podjadałem więc kupiliśmy
W holowaniu już byliśmy doświadczeni więc 190km trasy do Bytomia na lince nie stanowiło problemu.
Pierwszy cel - uruchomić silnik. Zamontowaliśmy rozdzielacz z Białej (http://scirocco.pl/phpBB3/viewtopic.php?f=10&t=23467) i z małymi oporami udało się odpalić i podregulować. Zrobił gęstą zasłonę dymną, co nie dziwiło, bo długo stał. Skoro silniczek hulał, przegląd i OC były jeszcze aktualne, za chwilę miał zapaść zmrok, no to w drogę! Po rozgrzewce, postanowiliśmy sprawdzić osiągi na prostej - pełny ogień, jeździł jak dziki, pierwsze vmax 150, drugie 170km/h Szok! Serce jak dzwon! Z zadowolonymi minami parkujemy auto u Evila Chwilę po tym jak wróciłem do domu zadzwonił Evil i nieco drżącym głosem opowiada, że chciał się jeszcze przejechać i... stracił hamulce! Na szczęście na budziku miał zaledwie 30km/h i nic się nie stało.
Późno zasnąłem tego dnia, ale szczęśliwy, że żyję
Drugi cel - BLACHARKA! Tu nie było tak kolorowo (pomijając kolor rdzy) - Duże wgniecenie tylnego błotnika, przedni fartuch pod zderzakiem nieco pognieciony i dziurawy, na drzwiach wyszły megaśne purchle koło klamek, na dachu spękany lakier, w bagażniku nadkole prawe atakowane przez rudą, pod rejestracją również, spod uszczelki przedniej szyby wychodzi parę bąbli, po zdjęciu plastikowych nakładek… kolejne cukiereczki - dziurawe progi, podłoga z "okienkiem" na asfalt, ranty błotników przednich ruda zostawiła sobie na deser. Ogółem zapowiadało się wiele godzin pracy i tak też było.
Realizacja drugiego celu. Na pierwszy ogień poszło poszycie lewego tylnego błotnika – akurat była to jedyna dobra część blacharska wycięta z Białej. Decyzja - trzeba zrobić wymianę. Pytanie: Jak? Przecież o blacharce nie mieliśmy praktycznie "Bladego" pojęcia Znajomy blacharz przeprowadził nam "Kurs blacharstwa w weekend" poczym w ruch poszła kątówka, wiertarka i oczywiście majzel i młotek Po objeżdżeniu okolicy, w końcu znaleźliśmy chętnego do użyczenia migomatu. Parę godzin cięcia, pasowania, klepania, wiercenia, spawania i już Blady zaczął nabierać właściwych kształtów. Następnie 3 rodzaje szpachli, 2 rodzaje podkładów, szlifowanie, głaskanie i błotnik był już za nami. Nieskromnie mówiąc wyszło znakomicie 
Następnie wymienione zostały drzwi i błotniki.
Wreszcie, po tych wszystkich perypetiach i po 13miesiącach od zakupu auto było gotowe do podkładu.
Trzeci cel - lakier. Czarny mat chodził mi po głowie od początku, jeszcze zanim pierwsze autko z tej serii pojawiło się na forum. Trochę było szukania "jak to się robi", parę cennych rozmów z Tommym z klubu Fiesty, ze śp. Szymonem. W końcu zakupiłem Renolak Nobilesa. Auto przygotowałem sam, do lakierni jechało w ten oto sposób: http://www.youtube.com/watch?v=QKEEwmW2kMo wywołując sensację i wesołość w mieście
Zanim dojechało, była jeszcze ciekawa przygoda, ponieważ przy garażu chciałem na szybko (byłem umówiony do lakiernika) uzupełnić benzynkę w Bladym, korzystając z zasobów innego sciro na wspominanej już złomnicy Dudiego, a że nigdzie nie znalazłem nic bardziej przydatnego do spuszczania paliwa niż pompka spryskiwaczy i kawałek wężyka, w pośpiesznym amoku wrzuciłem ją do baku przez otwór pod kanapą i podłączyłem do aku leżącego obok. Zdążyłem przetoczyć około 1,35L zanim w baku rozjaśniało kolorami wschodzącego słońca, a z otworka buchnął płomień niczym z Etny, opalając moją rękę na modłę kurczaka z rożna, podmuchem zdmuchując z niej skórę jak z parzonego pomidorka Oczywiście szpital.
Nie zgasiło to mojego zapału i zaraz po zabandażowaniu przedramienia wróciłem z Dudim do garażu. Zaniechałem jednak dalszych prób tankowania Udało się dojechać! Cały happy/unhappy okleiłem i odtłuściłem karoserię. Kiedy Szaki skończył malowanie, opadła lakiernicza mgła i odparowało trochę rozpuszczalnika z powłoki, oczom naszym ukazała się mroczna, czarnomatowa BESTIA! O to chodziło! Jeszcze parę godzinek poczekałem, zamontowałem co konieczne i jazda do garażu. Oczywiście w drodze zabrakło paliwa
Czwarty cel - poskładanie tego całego cholerstwa do kupy! Z okazji że szyby były wyciągnięte, poszły w ciemność Inne części przez zamieszanie z przeprowadzką z hali na garaże, częste porządki i odkładanie w miejsca, gdzie napewno się o nich nie zapomni, miałem spore braki w częściach. Oczywiście wiadomo gdzie zawitałem Do niewyczerpanej skarbnicy części Dudiego.
Prace montażowe nabrały tempa, gdy zaistniała szansa dojechania Mrocznym na zlot w Zbąszyniu. Pośpiech się opłacił. Zdążyłem W trakcie całej wycieczki 3 razy czarnuch odmówił posłuszeństwa - dzień przed wyjazdem odkryłem czemu gaśnie przy hamowaniu - o zgrozo! ułamany konektorek pompy paliwa w baku tracił styk z masą. Tym razem nic nie wybuchło. W połowie drogi nagle zgasł - z cewki wyleciał kabel WN. Przestraszył się też toru Poznań - zaczął przerywać, szarpać, ledwo dojechał do pit-stopu i zgasł. Brak ładowania aku. Złota rączka Engel przeczyścił jeden styk w alternatorze i mroczny znowu zamruczał
Jakiś czas po powrocie powycinałem puszkę filtra powietrza - efekt dźwiękowy niesamowity! Następnie aby jeszcze poprawić "mechaniczne" audio, kupiłem tłumik Ultera, z trzeciej sprzedanej sroki Hazarda. Moim zdaniem nie może być już lepiej
Na razie to tyle, chociaż zostało jeszcze sporo roboty. Mam w zanadrzu parę pomysłów, mam nadzieję że doczekają się realizacji.
Zielone Sciro przekazałem dziewczynie do użytkowania na czas nieokreślony. Nie ukrywam, jestem teraz w rozdarciu, w oba auta włożyłem sporo godzin pracy, wysiłku i pieniędzy. Miałbym kłopot żeby wybrać jedno z nich, dlatego są dwa. Na czas nieokreślony
c.d.n.
Moja historia z nim zaczęła się 6 marca 2009r, gdy zauważyłem go w dziale "sprzedam" w wątku:
http://scirocco.pl/phpBB3/viewtopic.php?f=14&t=36163
Ów wątek przedstawiłem kumplowi (evil
) jako ciekawostkę, natomiast jego reakcja mnie zaskoczyła: "jedziemy po to!". No i pojechaliśmy do KLIwlandu czyli do Limanowej niedaleko Nowego Sącza, swoją drogą fajna górzysta kraina z kościołami co 2km Przyjechaliśmy. Stan blacharki nie był najlepszy, nie był dobry, nie był nawet średni
, silnik nie chodził, brak było rozdzielacza paliwa, klocki mocno zapieczone, sporawe wgniecenie lewego tylnego błotnika tuż za szybą. Ale środek całkiem przyzwoity, silnik nie umoczony, brak agrotuningu, części w przyzwoitym stanie, brak śladów poważnej kraksy - wszystko to sprawiło że się mocno podjadałem więc kupiliśmy W holowaniu już byliśmy doświadczeni więc 190km trasy do Bytomia na lince nie stanowiło problemu.
Pierwszy cel - uruchomić silnik. Zamontowaliśmy rozdzielacz z Białej (http://scirocco.pl/phpBB3/viewtopic.php?f=10&t=23467) i z małymi oporami udało się odpalić i podregulować. Zrobił gęstą zasłonę dymną, co nie dziwiło, bo długo stał. Skoro silniczek hulał, przegląd i OC były jeszcze aktualne, za chwilę miał zapaść zmrok, no to w drogę! Po rozgrzewce, postanowiliśmy sprawdzić osiągi na prostej - pełny ogień, jeździł jak dziki, pierwsze vmax 150, drugie 170km/h Szok! Serce jak dzwon! Z zadowolonymi minami parkujemy auto u Evila
Chwilę po tym jak wróciłem do domu zadzwonił Evil i nieco drżącym głosem opowiada, że chciał się jeszcze przejechać i... stracił hamulce! Na szczęście na budziku miał zaledwie 30km/h i nic się nie stało.Późno zasnąłem tego dnia, ale szczęśliwy, że żyję
Drugi cel - BLACHARKA! Tu nie było tak kolorowo (pomijając kolor rdzy) - Duże wgniecenie tylnego błotnika, przedni fartuch pod zderzakiem nieco pognieciony i dziurawy, na drzwiach wyszły megaśne purchle koło klamek, na dachu spękany lakier, w bagażniku nadkole prawe atakowane przez rudą, pod rejestracją również, spod uszczelki przedniej szyby wychodzi parę bąbli, po zdjęciu plastikowych nakładek… kolejne cukiereczki - dziurawe progi, podłoga z "okienkiem" na asfalt, ranty błotników przednich ruda zostawiła sobie na deser. Ogółem zapowiadało się wiele godzin pracy i tak też było.
Realizacja drugiego celu. Na pierwszy ogień poszło poszycie lewego tylnego błotnika – akurat była to jedyna dobra część blacharska wycięta z Białej. Decyzja - trzeba zrobić wymianę. Pytanie: Jak? Przecież o blacharce nie mieliśmy praktycznie "Bladego" pojęcia
Znajomy blacharz przeprowadził nam "Kurs blacharstwa w weekend" poczym w ruch poszła kątówka, wiertarka i oczywiście majzel i młotek Po objeżdżeniu okolicy, w końcu znaleźliśmy chętnego do użyczenia migomatu. Parę godzin cięcia, pasowania, klepania, wiercenia, spawania i już Blady zaczął nabierać właściwych kształtów. Następnie 3 rodzaje szpachli, 2 rodzaje podkładów, szlifowanie, głaskanie i błotnik był już za nami. Nieskromnie mówiąc wyszło znakomicie Następnie wymienione zostały drzwi i błotniki. Wreszcie, po tych wszystkich perypetiach i po 13miesiącach od zakupu auto było gotowe do podkładu.
Trzeci cel - lakier. Czarny mat chodził mi po głowie od początku, jeszcze zanim pierwsze autko z tej serii pojawiło się na forum. Trochę było szukania "jak to się robi", parę cennych rozmów z Tommym z klubu Fiesty, ze śp. Szymonem. W końcu zakupiłem Renolak Nobilesa. Auto przygotowałem sam, do lakierni jechało w ten oto sposób: http://www.youtube.com/watch?v=QKEEwmW2kMo wywołując sensację i wesołość w mieście
Zanim dojechało, była jeszcze ciekawa przygoda, ponieważ przy garażu chciałem na szybko (byłem umówiony do lakiernika) uzupełnić benzynkę w Bladym, korzystając z zasobów innego sciro na wspominanej już złomnicy Dudiego, a że nigdzie nie znalazłem nic bardziej przydatnego do spuszczania paliwa niż pompka spryskiwaczy i kawałek wężyka, w pośpiesznym amoku wrzuciłem ją do baku przez otwór pod kanapą i podłączyłem do aku leżącego obok. Zdążyłem przetoczyć około 1,35L zanim w baku rozjaśniało kolorami wschodzącego słońca, a z otworka buchnął płomień niczym z Etny, opalając moją rękę na modłę kurczaka z rożna, podmuchem zdmuchując z niej skórę jak z parzonego pomidorka
Oczywiście szpital.Nie zgasiło to mojego zapału i zaraz po zabandażowaniu przedramienia wróciłem z Dudim do garażu. Zaniechałem jednak dalszych prób tankowania
Udało się dojechać! Cały happy/unhappy okleiłem i odtłuściłem karoserię. Kiedy Szaki skończył malowanie, opadła lakiernicza mgła i odparowało trochę rozpuszczalnika z powłoki, oczom naszym ukazała się mroczna, czarnomatowa BESTIA! O to chodziło! Jeszcze parę godzinek poczekałem, zamontowałem co konieczne i jazda do garażu. Oczywiście w drodze zabrakło paliwa Czwarty cel - poskładanie tego całego cholerstwa do kupy! Z okazji że szyby były wyciągnięte, poszły w ciemność
Inne części przez zamieszanie z przeprowadzką z hali na garaże, częste porządki i odkładanie w miejsca, gdzie napewno się o nich nie zapomni, miałem spore braki w częściach. Oczywiście wiadomo gdzie zawitałem Do niewyczerpanej skarbnicy części Dudiego. Prace montażowe nabrały tempa, gdy zaistniała szansa dojechania Mrocznym na zlot w Zbąszyniu. Pośpiech się opłacił. Zdążyłem
W trakcie całej wycieczki 3 razy czarnuch odmówił posłuszeństwa - dzień przed wyjazdem odkryłem czemu gaśnie przy hamowaniu - o zgrozo! ułamany konektorek pompy paliwa w baku tracił styk z masą. Tym razem nic nie wybuchło. W połowie drogi nagle zgasł - z cewki wyleciał kabel WN. Przestraszył się też toru Poznań - zaczął przerywać, szarpać, ledwo dojechał do pit-stopu i zgasł. Brak ładowania aku. Złota rączka Engel przeczyścił jeden styk w alternatorze i mroczny znowu zamruczał Jakiś czas po powrocie powycinałem puszkę filtra powietrza - efekt dźwiękowy niesamowity! Następnie aby jeszcze poprawić "mechaniczne" audio, kupiłem tłumik Ultera, z trzeciej sprzedanej sroki Hazarda. Moim zdaniem nie może być już lepiej
Na razie to tyle, chociaż zostało jeszcze sporo roboty. Mam w zanadrzu parę pomysłów, mam nadzieję że doczekają się realizacji.
Zielone Sciro przekazałem dziewczynie do użytkowania na czas nieokreślony. Nie ukrywam, jestem teraz w rozdarciu, w oba auta włożyłem sporo godzin pracy, wysiłku i pieniędzy. Miałbym kłopot żeby wybrać jedno z nich, dlatego są dwa. Na czas nieokreślony
c.d.n.
